11 listopada 1918 roku – to data wyryta w pamięci każdego Polaka. Data, która otworzyła naszym przodkom bramy do wolności po 123 latach ucisku i niewoli.
My, nie tylko jako publiczna instytucja, ale przede wszystkim jako patrioci, poczuliśmy się zobowiązani do uczczenia tego jubileuszu w najbardziej doniosły sposób, na jaki było nas stać. Ku czci i pamięci tych wszystkich, którzy poświęcili swoje życie i zdrowie dla ratowania ojczyzny, dla odbudowania bezpiecznego, wielkiego, wspólnego domu – Polski – dla następnych pokoleń.
Nasi uczniowie przygotowania do tej złotej rocznicy rozpoczęli od ozdobienia swoich klas w patriotycznym stylu. Sale zabarwiły się na biało-czerwono, a z każdego kąta bił duch patriotyzmu. Wszystkie klasy miały również za zadanie stworzyć plakat o tematyce niepodległościowej.
8 listopada (czwartek) o 17.30 w naszej szkole na uroczystą wieczornicę licznie zgromadzili się uczniowie, nauczyciele, personel, rodzice, mieszkańcy wsi i okolic. Goście rozpoczęli ją od wizyty w, choć małym i skromnym, to pełnym sentymentów muzeum, gdzie czas zdawał się na moment cofnąć. Eksponaty zgromadzone przez uczniów były istnym wehikułem czasu. Na własne oczy można było zobaczyć stare pieniądze, gramofony, maskę gazową z lat 70/80, stare telewizory, sprzęty rolnicze i gospodarstwa domowego czy nawet bagnet. Nasz gość honorowy, p. Maria Bugaj wraz z wójtem Gminy Sochaczew, p. Mirosławem Orlińskim oraz dyrektor GZEAS-u, p. Bogusławą Cieślak, w symbolicznym akcie otwarcia przecięli biało-czerwoną wstęgę. Obok muzeum znajdowały się też stare, dwudziestowieczne ławki szkolne z charakterystycznym miejscem na kałamarz.
Następnie wszyscy udali się do sali gimnastycznej (udekorowanej przez p. Magdalenę Dąbrowską) na część artystyczną przygotowaną przez p. A. Wnuk-Paduch i p. B. Kłosińską (oprawa muzyczna) . Tradycyjnie została ona poprzedzona wprowadzeniem sztandaru, odśpiewaniem hymnu państwowego i krótkim przemówieniem pani dyrektor.
Przedstawienie zabrało wszystkich w sentymentalną podróż po burzliwych, poruszających losach targanej agresją sąsiednich państw i rozbiorami Polski. Uczniowie piękną recytacją wierszy pełnych tęsknoty za wolną Polską – można było usłyszeć m.in. „Inwokację” i fragment ,,Reduty Ordona’’ Adama Mickiewicza, „Moją piosnkę II” C. K. Norwida, „Gawędę o miłości ziemi ojczystej” W. Szymborskiej, „Pożegnanie” (,,Na krwawy matko idę bój…”) Józefa Relidzyńskiego czy ,,Wstań, Polsko moja!” Józefa Mączka – przedstawili obraz ogromnej, trudnej miłości do ojczyzny, rozpaczy, ale i męstwa oraz godnego podziwu oddania Polaków. Teksty, których bohaterami czy narratorami byli młodzi żołnierze, osamotnione żony i matki, emigranci, poruszyły widownią. Przedstawiono portrety najznamienitszych Polaków – Fryderyka Chopina, Henryka Sienkiewicza, Józefa Wybickiego, Jana Matejki i wielu innych. Aktorzy po swoich występach zapalali znicze, które układały się w kształt złotego roku – 1918 roku. Oprawa muzyczna łącząca utwory polskich kompozytorów, śpiew chóru (,,Piechota’’, ,,Przybili ułani pod okienko”, „Wojenko, wojenko” i „My, Pierwsza Brygada”) doskonale przygotowanego przez p. Beatę Kłosińską oraz występy solistek – Julii Przyłuskiej (,,Rozkwitały pąki białych róż”), Olgi Pastuszko („Rota”) oraz Julii Głażewskiej (,,Jak długo w sercach naszych”) – uświetniły piękne przedstawienie. Najmłodsi patrioci naszej szkoły również mieli swój udział w sukcesie części artystycznej – w poruszający, uroczy sposób wykonali taniec i zaśpiewali. Na koniec grupa uczniów wykonała zachwycający układ choreograficzny z flagami.
Całość została uhonorowana i nagrodzona gromkimi brawami, ale nie był to koniec wzruszeń i okazji do uronienia łez tego wieczoru. Po słowach wójta i pani dyrektor goście dostąpili zaszczytu spotkania z panią Marią Bugaj – byłą harcerką i uczestniczką powstania warszawskiego, która mając zaledwie jedenaście lat została łączniczką w Armii Krajowej. Spotkanie z tą niezwykłą kobietą ogromnie poruszyło całą społeczność i utwierdziło wszystkich w dobitnym, wymownym przekonaniu – nigdy więcej wojny. Pani Maria, oprócz wspomnień, przywiozła ze sobą pamiątki z okresu wojennego – choćby mundur czy świadectwa szkolne, które goście z ogromnym zainteresowaniem obejrzeli.
Na koniec wszyscy udali się na poczęstunek do świetlicy, by jeszcze bardziej umilić sobie ten wspaniały, biało-czerwony wieczór spędzony w duchu patriotyzmu. Na gości czekał tort przygotowany przez jedną z mam, ciasta i prawdziwa wojskowa grochówka.
Wieczór poświęcony stuleciu niepodległej Polski wzmocnił naszą miłość do ojczyzny i pokazał, że i w tych czasach można być prawdziwym patriotą.
Marta Baczyńska kl.8