Terapią logopedyczną w naszej szkole zajmuje się Pani mgr Karolina Drązikowska ‑logopeda, technik audiolog, surdopedagog.

Gabinet mieści się w sali numer 30.

 

GODZINY PRACY LOGOPEDY:

Czwartek: 12:30-15:35

 

Piątek: 8:00-15:35

• Systematycznie,
• Krótko ale często,
• Ćwiczenia przy dobrej dyspozycji dziecka, w formie zabaw,
• Wykorzystujemy materiał ćwiczeniowy zapisywany w zeszycie, ale nie oczekujemy tylko powtarzania, bo to jest dla dziecka nudne i zniechęca go do ćwiczeń,
• Prowadzimy ćwiczenia stosując różne formy:

- odgadywanie i samodzielne układanie zagadek,

- wykluczanie obrazka, który, np. nie pasuje do innych,

- zabawy pamięciowe – co zniknęło?

- loteryjki obrazkowe

- zabawy w poprawianie błędów ( np. posłuchaj, czy dobrze mówię „czapka”, „capka”, itp.

- kto powie więcej wyrazów na daną głoskę lub z daną głoską,

- wypowiadanie słów na daną sylabę

- układanie opowiadań z danymi wyrazami ( obrazkami),

- wymyślanie rymujących się wyrazów.

Wady mowy powodują trudności szkolne dziecka szczególnie w nauce języka polskiego oraz tych przedmiotów, które wymagają odpowiedzi ustnych. Dziecko, które źle wymawia głoski lub, które się jąka, napotyka na trudności w szkole. Ma ono mniejsze możliwości wykazania swojej wiedzy podczas odpowiedzi w szkole. (Sytuacja odpowiedzi przy całej klasie wywołuje napięcie emocjonalne i nasila jąkanie.) Uczeń z ubogim słownikiem, budujący zdania niepoprawne gramatycznie natrafia na trudności w sytuacjach, kiedy wymaga się od niego bardziej złożonych pod względem językowym wypowiedzi ustnych bądź pisemnych.

Dzieci z wadami artykulacyjnymi popełniają zarówno w czytaniu jak i pisaniu te same błędy, które wykazują w mowie spontanicznej.

Zaburzenia słuchu fonematycznego, określanego jako zdolność do różnicowania dźwięków mowy, utrudniają rozumienie mowy i są przyczyną:

 - wadliwej realizacji głosek (opuszcza, przestawia lub dodaje różne głoski, sylaby), powodującej trudności w czytaniu (uporczywe literowanie) i pisaniu ze słuchu dłuższych wyrazów, zniekształcanie wyrazów w dyktandzie ;
-trudności w rozumieniu złożonych instrukcji i poleceń słownych;

-trudności w zapamiętywaniu, powtarzaniu trudnych wyrazów i dłuższych zdań;

-trudności w tworzeniu zdań i opowiadań (ubogi zasób słów, występowanie agramatyzmów, prymitywnych, prostych zdań w opowiadaniu);
-trudności w pisowni wyrazów ze zmiękczeniami, opuszczanie wyrazów, końcówek wyrazów, elizje nagłosowe i śródgłosowe, zamiana głosek dźwięcznych na bezdźwięczne, syczących głosek na szumiące;

-trudności w zapamiętywaniu ciągów słownych, np. dni tygodnia, nazw miesięcy oraz treści wierszy i piosenek, a także trudności w nauce tabliczki mnożenia;
-trudności w zapamiętaniu, powtórzeniu trudnych wyrazów i dłuższych zdań;

-trudności w różnicowaniu dźwięków mowy (głównie tych o podobnym brzmieniu) i określeniu ich położenia w wyrazie (na początku, na końcu, w środku);

-trudności z rozróżnianiem tzw. paronimów, czyli słów różniących się jedną głoską np.t-d
problemów z dokonywaniem analizy sylabowej i głoskowej wyrazów;

-trudności w syntetyzowaniu (scalaniu) sylab i głosek w wyrazie;

-nieprawidłowego odczytywania znaczeń wyrazów, np. buty – budy;

Utrzymywanie się wad wymowy powodować może zaburzenia emocjonalne. Dzieci zaczynają zdawać sobie sprawę ze swoich problemów i może to spowodować wycofywanie się  z mówienia.

Dlatego o prawidłową wymowę i rozwój językowy dziecka  należy zadbać jak najwcześniej, aby zapobiec wtórnym konsekwencjom wad wymowy.